Τα ρολόγια μπορούν να καταλήξουν βαριά εμμονή. Δικαιλογημένα: είναι το μόνο κόσμημα ουσιαστικά που φορά ένας άνδρας σήμερα. Περισσότερο κι από εργαλείο, το ρολόι είναι στολίδι, συντροφιά, και εν μέρει δήλωση στυλ. Εξ ου και πολλοί άνδρες που προσέχουν το ντύσιμό τους, προσέχουν αναλόγως και τα ρολόγια τους.
Μίλησα ήδη για ρολόγια και όχι για ρολόι. Εξηγούμαι. Καταρχάς, δεν εννοώ εκατοντάδες, ούτε καν μερικές δεκάδες ― αυτά τα νουμερα αφορούν συλλέκτες. Ενας νορμάλ (μα τι εστί νορμαλ;!) άνδρας όμως μπορεί να έχει στο συρτάρι του πέντε-δέκα ρολόγια, για να τα ταιριάζει με τις περιστάσεις ντυσίματος και δράσης.
Ακούω ήδη ψιθύρους: Μα για πόσα λεφτά μιλάμε; Ε, αυτό είναι το θέμα μας.
Ωραίο, ταιριαστό ρολόι δεν σημαίνει αναγκαστικά πανάκριβο ρολόι. Οπως είμαστε επιφυλακτικοί για τη μονοκαλλιέργεια «Rolex-πάει-με-όλα», έτσι είμαστε και απορριπτικοί με τα ξιππασμένα ρολόγια-μαμούθ που απευθύνονται αισθητικά και τιμολογιακά σε Αραβοασιάτες και Ρώσους νεομεγιστάνες.
Τούτων λεχθέντων, ας δούμε τα θεμελιώδη. Καταρχάς, ας χωρίσουμε χονδρικά τα ρολόγια μας σε 4+1 βασικές κατηγορίες, αναλόγως του στυλ και της χρήσης:
(1) Diver,
(2) Pilot-Military,
(3) Κλασικά-βραδινά,
(4) Χρονογράφοι-Complications.
Και πέραν αυτών, τα παλιά ρολόγια, με συναισθηματική και συλλεκτική αξία ― αυτά ίστανται υπεράνω αισθητικών και λειτουργικών αποτιμήσεων, είναι τα αγαπημένα μας, τα φοράμε παντού και πάντα…
Στα καταδυτικά-diver, τα αρχέτυπα είναι δύο: το Rolex Submarine και το Omega Seamaster, ακριβά και τα δύο, αλλά κλασικά, αξιόπιστα και παντοτινά. Oλα σχεδόν τα diver προέρχονται από αυτά τα δύο αξεπέραστα σχέδια. Προσωπικά προτιμώ την κάσα και, κυρίως, το υπέροχο μπρασελέ, του Seamaster, αλλά είναι προσωπικά αυτά. Αν δεν διαθέτετε τα μερικές χιλιάδες ευρώ για τα παραπάνω αρχέτυπα, υπάρχουν αξιοπρεπείς εναλλακτικές για καλό diver. Κορυφαία θεωρούνται τα Seiko, με κάσες, κρύσταλα και μηχανισμούς από ένα εργοστάσιο που τα κατασκευάζει όλα μόνο του και σε αξεπέραστη βιομηχανική ποιότητα. Ξέρω, ένα Seiko δεν θυμίζει σε τίποτε ένα καλοσχεδιασμένο ελβετικό, αλλά σκεφτείτε την τεχνολογική ποιότητα και αξιοπιστία ενός αυτοκινήτου Toyota, ενός Subaru ή ενός πολυτελούς Lexus· τέτοια είναι και η Seiko. Βρείτε τα προσιτά Samurai ή Monster, ένα Scuba Kinetic ή τα ακριβότερα θηριώδη της σειράς Prospex ― όλα αυτά έχουν δική τους προσωπικότητα. Αλλη πάμφθηνη εναλλακτική Ιαπωνίας είναι τα καταδυτικά Citizen Promaster: σκυλιά στην κακομεταχείριση. Τέλος, αν επιμένετε ευρωπαϊκά ―και ακριβότερα― ωραία καταδυτικά, που φοριούνται και σαν καθημερινά ρολόγια, κατασκευάζουν αρκετοί: Ζodiac, Marcello, Oris, Tissot κ.λπ.
Στα Pilot, τα αεροπορικού τύπου, με τα καθαρά καντράν, τους ευδιάκριτους αριθμούς και τους μεγάλους δείκτες, πρωτοπόρος είναι η περίφημη IWC ― αυτήν αντιγράφουν λίγο-πολύ όλοι οι υπόλοιποι, μα όλοι πια αντιγράφουν όλους. Η κραταιά IWC ως επί το πλείστον δεν κατασκευάζει πια μόνη τους μηχανισμούς της, τελειοποιεί και φινίρει τους πασίγνωστους ΕΤΑ, που φοράνε 8 στα 10 μηχανικά ρολόγια παραγωγής. Πάντως ελάχιστοι οίκοι πια κατασκευάζουν δικούς τους μηχανισμούς, κυρίως στην υψηλή ωρολογοποιία, που ξεφεύγει από τη συζήτησή μας.
Τα αεροπορικά της IWC είναι πανέμορφα και κλασικά, αλλά και ακριβά. Σε πιο προσιτές τιμές ακολoυθούν η γερμανική Sinn (δεν αντιπροσωπεύεται στην Ελλάδα, μόνο απευθείας αγορά από τον κατασκευαστή) με εξαιρετικά κομμάτια, η Fortis, η Ηamilton και η Revue Thommen, η οποία κατασκευάζει δικούς της μηχανισμούς και όργανα αεροπλοϊας. Ιδιαίτερη μνεία για τα Οris: η σειρά Big Crown Commander συνδυάζει την αεροπλοϊα με μια φίνα αίσθηση vintage.
Στα καλά τώρα, στα «dress», ο πήχυς ξεκινά από πολύ πολύ ψηλά, αλλά οι λύσεις είναι αρκετές. Tι εννούμε όμως λέγοντας dress, ρολόι ντυσίματος; Σίγουρα μηχανικό (όπως και για όλα σχεδόν τα υπόλοιπα που συζητάμε). Σίγουρα απλό. Σε αυτό το είδος ρολογιών το απλό είναι το όμορφο. Εντελώς απλό… Οπως, ας πούμε, τα μοντέλα, ρέπλικες παλαιών σχεδίων ή εντελώς καινούργια, που προσφέρουν όλοι οι μεγάλοι οίκοι υψηλής ωρολογοποιϊας, σε τιμές συχνά ακριβού αυτοκινήτου… Δείτε τα κλασικά των Patek Philippe, Vacheron Constantine, Jaeger Le Coultre, Girad Perregaux, Zenith, Universal Geneve, Glashuette Original, Lange & Söhne, Οmega και λοιπών. Θα καταλάβετε τι εστί κλασικό ρολόι.
Μερικοί οίκοι από αυτούς έχουν στην γκάμα τους ρολόγια με τιμές 2.500-5.000 ευρώ, όσο ένα σκούτερ δηλαδή. Ξεχωρίζω: Elite Master Class της Zenith, ένα λεπτοδουλεμένο κόσμημα με μοναδικό in-house μηχανισμό· το Master Grande Taille της Jaeger Le Coultre, με έξοχο φινίρισμα και in-house μηχανή· το Teutonia, λιτό και λαμπερό, της Mühle Glashütte· το Senator της Glashuette Original, με in-house μηχανή· το Tradition της Union Glashuette, με in-house μηχανή· τα ρολόγια της σειράς DeVille της Omega, με εξαιρετικές μηχανές και ποιότητα του κολοσσού Omega· το Classique της Girard Perregaux με in-house μηχανή· το συλλεκτικό χειροποίητο Pythagore της Μinerva με in-house μηχανή. Πλάι τους στέκονται επάξια, και σε ακόμη πιο προσιτές τιμές, ορισμένα συλλεκτικά σχέδια ή επανεκδόσεις παραδοσιακών οίκων όπως τα Longines (Ηeritage, Flagship, Conquest), Τissot (Ηeritage), Baume et Mercier (Classima).
Δεν θα τα βρείτε όλα στην ελληνική αγορά, αλλά θα βρείτε αρκετά απ’ αυτά: ρωτήστε, φορέστε, χαζέψτε, παζαρέψτε. Τα υπόλοιπα χαζέψτε τα στην επόμενη επίσκεψή σας στας Ευρώπας! Ας πούμε σ’ ενα κατάστημα Wempe, σε Γερμανία, Αυστρία, Βρετανία και αλλού (θυμάμαι τις βραδιές στο Μόναχο με τον Φώτη…)
Sartorial 