Εσπεριδοειδή που φοριούνται

 

«Η μυρωδιά της ήταν σαν να έβλεπες το Τaj Mahal με φεγγαρόφωτο». Ο μετρ του νουάρ Ρέιμοντ Τζάντλερ προσπαθεί να περιγράψει το άρωμα της μοιραίας κυρίας, και καταφεύγει σε μια συγκλονιστική μεταφορά.

Πώς αλλιώς να περιγράψεις την αισθησιακή δύναμη των αρωμάτων, τις μνήμες που ανακαλεί μια αρωματική ριπή, πώς να περιγράψεις με λόγια την πιο αρχέγονη απ’ τις αισθήσεις;

Πώς να περιγράψεις γιατί προτιμάς αυτή την κολώνια πάνω σου και γιατί σε συγκινεί η τάδε πάνω στον άλλο; Ας μη το περιγράψουμε. Ας περιπλανηθούμε στις οσμές και τις κολώνιες.

Καταρχάς, να εξομολογηθώ την εμμονή μου στα αρώματα της ομάδας των εσπεριδοειδών και της ομάδας των fougere. Στο μεσογειακό κλίμα που ζούμε, με μακρύ καλοκαίρι και με διακριτό φθινόπωρο και άνοιξη, αυτά τα αρώματα ταιριάζουν αρμονικά στον άνδρα, καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας και της εσπέρας. Λεπτά, δροσερά, διακριτικά, με χαρακτήρα και δριμύτητα, ανά περίπτωση, καλύπτουν σχεδόν κάθε ανάγκη. 

Σχεδόν: Το χειμώνα οι ανάγκες αλλάζουν. Τα ζεστά μάλλινα ρούχα μπορούν να σηκώσουν και να φιλτράρουν ένα άρωμα με νότες μόσχου, σανταλόξυλου, ηδυπαθών ανθέων, μπαχαρικών και βαρύτερων μυριστικών φυτών (όπως λ.χ. η λεβάντα και το δεντρολίβανο της κλασικής Yatagan). Αλλά οι περισσότερες αρωματικές ανάγκες στη Μεσόγειο μπορούν να καλυφθούν από μια ανδρική ή unisex κολώνια βασισμένη στα ουκ ολίγα εσπεριδοειδή και fougere.

Oμάδες αρωμάτων; Ε, ναι. Οι οσμές έχουν κι αυτές τις κατατάξεις τους. Τα βασικά αρώματα άλλωστε δεν είναι άπειρα, δεν ήταν μάλλον: έως τις πολλές ανακαλύψεις της χημείας στον 20ό αιώνα, οπότε η αρωματοποιία αποδεσμεύτηκε από τα πεπερασμένα όρια των φυσικών ουσιών (αιθέρια έλαια, εκχυλίσματα και αποστάγματα, ζωικές ουσίες) και μπόρεσε να επιτύχει πρωτόγνωρες κολώνιες με συνθετικές ουσίες. 

Οι βασικές ομάδες λοιπόν είναι: Εσπεριδοειδή, Fougere («φτέρη»), Chypre, Floral (ανθοσμίας), Oriental (ανατολίτικες) και Ωκεάνειες. Απ’ αυτές, οι Ωκεάνειες βασίζονται αποκλειστικά σε συνθετικές ουσίες, αλλά και οι άλλες πλέον παρασκευάζονται πια με συνθετικές ουσίες, που κοστίζουν ελάχιστα και μιμούνται πειστικότατα το real thing.

Tα εσπεριδοειδή βασίζονται σε αιθέρια έλαια και αποστάγματα εσπεριδοειδών φυσικά. Λεμόνι, πορτοκάλι, νεράτζι, περγαμόντο, γκρέιπ φρουτ, κάθε ποικιλία τους· άνθη και φύλλα, κυρίως. Ξινές, δριμείες, ξινόγλυκες, δροσερές οπωσδήποτε, οι κολώνιες αυτές ταιριάζουν εύκολα σε πολλές επιδερμίδες και αλλάζουν χαρακτήρα με την πάροδο της ώρας. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας τους, όπως και σε όλες, οφείλεται στην πρόμειξη και άλλων αρωματικών ουσιών, με άλλους χαρακτήρες, που εμφανίζονται διαδοχικά, κατά το σχήμα: κορυφαίες νότες – μεσαίες νότες – νότες βάσης. Ετσι μια κολώνια εσπεριδοειδών μπορεί να ξεκινά ξινούτσικη, με λεμόνι, μανταρίνι, γκρέιπ-φρουτ, λουίζα, ακολούθως να γλυκαίνει με περγαμόντο, με γεράνι, με άνθη πορτοκαλιάς και νερατζιάς, και τέλος να ζεσταίνει με πατσουλί, μόσχο, σανταλόξυλο, βανίλια… Αλλιώς ξεκινάει,αλλιώς τελειώνει, διαφορετικά αποδίδεισε κάθε επιδερμίδα.

Ανω τελεία. Από τις Εσπεριδοειδείς, ξεχωρίζω μερικές κλασικές, δημοφιλείς και αξεπέραστες: Eau Sauvage Dior, Signoricci Nina Ricci, Vetiver Guerlain (ανάμεσα στις Chypre και τις Εσπεριδοειδείς), Green Irish Tweed Creed, Moustache Rochas.

Από τις Fougere, ξεχωρίζω: Polo Sport R. Lauren, Jazz. Από τις Chypre, συστήνω ανεπιφύλακτα την Vetiver Guerlain.

Aνεξαρτήτως κατατάξεων και μάρκετινγκ, θα σύστηνα κολώνιες των παραδοσιακών οίκων αρωματοποιίας συν καποιους οίκους μόδας, όπως Guerlain, Caron, Creed, Floris, L’ Artisan Parfumeur, Lorenzo Villoresi, Penhaligon, Ricci, Rochas κ.ά. 

Τελευταίο: Αποφύγετε τη μόδα στις κολώνιες, όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Advertisement