7 + 7 + 7

Κοστούμια, σακκάκια, παντελόνια: τα βασικά

O Gabrielle D’Annunzio με σταυρωτό καλοκαιρινό κοστούμι. Sartoria Cellerini, Firenze, 1910.

Ανδρικό ντύσιμο σημαίνει κοστούμι. Αν δεν είσθε εικοσάχρονος indie, alternative ή μεταλάς, αν δεν είσθε σταρ ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής, αν τέλος πάντων είσθε σε ώριμη ηλικία και δεν είσθε αναγκασμένος λόγω επαγγέλματος να φοράτε στολή δύτη ή πιλότου, τότε η γκαρνταρόμπα σας χτίζεται οπωσδήποτε γύρω από μερικά κοστούμια, σακάκια και παντελόνια.

Πόσα; Τι είδους; Τα βασικά τα ξέρετε, αν δεν τα έχετε ήδη. Ο σπουδαίος σχεδιαστής Πολ Σμιθ υποστηρίζει ότι στο ανδρικό κοστούμι υπάρχουν μόνο δύο χρώματα: γκρί και μπλε. Συμφωνούμε όλοι. Μείνετε στα κλασικά χρώματα, σχέδια και υφάσματα, και θα είσθε πάντα καλοντυμένος. Ο απαράμιλλα καλοντυμένος Φρεντ Αστέρ παρατηρούσε ότι το ανδρικό ντύσισμο δεν πρέπει να ‘κραυγάζει’· ο άνδρας ξεχωρίζει με το συντηρητικό και διακριτικό του ντύσιμο.

Δεν χρειάζονται πολλά ρούχα. Βασιζόμενος στην πείρα και τις συζητήσεις με εξαιρετικά καλοντυμένους φίλους, θα συνόψιζα τη βασική πλήρη γκαρνταρόμπα γύρω από τον μαγικό αριθμό 7: Επτά (+1) κοστούμια, επτά σακάκια, επτά παντελόνια, για όλο το χρόνο εκτός καλοκαιριού.

Βεβαίως σημασία έχει η ποιότητα: τα κατάλληλα υφάσματα και το κατάλληλο ράψιμο. Αν ράβεστε σε ράφτη, γνωρίζετε ίσως τα κορυφαία υφάσματα: Dormeuil, Zegna, Loro Piana, Scabal, Holland & Sherry, J. G. Hardy, J & J Minnis, Wain Shiell κ.λπ. Θα βρείτε ετοιμοπαράδοτα στα λιγοστά καλά καταστήματα, αλλά μπορείτε επίσης να διαλέξετε ό,τι θέλετε από τεράστια δειγματολόγια και το ύφασμα θα φτάσει με κούριερ σε ελάχιστες μέρες. Υπολογίστε να πληρώσετε από 400 ευρώ για καλό ύφασμα ενός κοστουμιού, έως… Εως όσο αντέχει η τσέπη. Για ραφτικά, υπολογίστε από 400 ευρώ τουλάχιστον και άνω. Ομως θα δυσκολευτείτε πολύ να βρείτε πια καλό ράφτη (δηλαδή καλό «ψαλίδι»)… Ερευνήστε.

Gabrielle D’Annunzio, μονόπετο με γιλέκο. Ενα κουμπί. Sartoria Tremlett, Paris 1912.

Αν πάτε για έτοιμο, δώστε έμφαση στο ύφασμα, στο φινίρισμα και βεβαίως στην εφαρμογή. Στα καλά μαγαζιά οι ράφτες τους μπορούν να επιφέρουν σωτήριες μικροδιορθώσεις (κόντυμα, στένεμα), ώστε να έρθει καλύτερα. Βεβαίως ποτέ δεν θα είναι κομμένο στα μέτρα σας, ούτε θα έχει το σχολαστικό χειροποίητο χτίσιμο, με ραφτό καναβάτσο π.χ, αντί για κολλητά γεμίσματα κ.ο.κ. Προσέξτε επίσης ότι τα έτοιμα κοστούμια από διάσημες φίρμες δεν διαφέρουν ουσιωδώς από άλλα ταπεινής ονομασίας, συχνά ούτε καν στην ποιότητα υφάσματος ― τα περισσότερα ράβονται σε ίδια ασιατικά μαζικά εργοστάσια, και λιγότερα σε ιταλικά. Διαφέρουν μόνο στην τιμή… Ενα αξιοπρεπές έτοιμο αρχίζει από 400 ευρώ και πάει όσο θέλει η φίρμα…

Μια ενδιάμεση καλή λύση είναι το κοστούμι Sur Mesure: τυποποιημένα πατρόν τροποποιούνται πάνω στα μέτρα σας. Υπολογίστε από 700 ευρώ τουλάχιστον, αλλά ετοιμαστείτε ν’ακούσετε και 1500. Ερευνήστε.

Λάβετε σοβαρότατα υπόψη ότι το κλίμα αλλάζει. Τα βαριά υφάσματα είναι ανθεκτικότερα και σίγουρα «πέφτουν» ωραιότερα, αλλά ο μεσογειακός χειμώνας διαρκεί λίγο και οι αστικοί χώροι είναι όλοι θερμαινόμενοι. Αρα, επικεντρωθείτε σε μικρού-μεσαίου βάρους υφάσματα (worsted Μerinos) και σε ελαφρά all weather ή cool wool. Ξεχάστε τα βαριά Tweed, τα Donegal κ.ά. παραδοσιακά μάλλινα· το ίδιο χρωματικό και στυλιστικό εφέ το προσφέρουν ελαφρά και απαλότατα μοντέρνα πανιά.

Gabrielle D’Annunzio, σταυρωτό τετράκουμπο (4Χ1), με σταυρωτό γιλέκο. Sartoria Prandoni, Milanο 1929.

Το γκρι, σκούρο βεβαίως, μπορεί να είναι το ένα και μοναδικό κοστούμι που μπορείτε να έχετε. Θα πρότεινα τρία. Ενα κλασικό αρεννωπό από φανέλα, μονόπετο (οι Ιταλοί κάνουν την πιο απαλή φανέλα σήμερα)· ένα ριγέ, με αχνή ρίγα (chalkstripe κατά προτίμηση), ίσως και σταυρωτό· κι ένα ανθρακί all seasons Super 100’s.

Δύο μπλε. Ενα μεσαίου βάρους ριγέ (pinstripe ή chalkstripe), κατά προτίμησιν σταυρωτό· κι ένα all seasons μονόπετο.

Ενα μαύρο, all seasons μονόπετο.

Ενα Πρενς ντε Γκαλ γκρι ψυχρό (λίγο προς το μπλε) ή ένα καφέ ψυχρό (προς το γκρί), μεσαίου βάρους και τα δύο.

Με αυτά τα 7+1 κοστούμια, θα είσθε καλοντυμένος σε κάθε περίσταση.

Gabrielle D’Annunzio, μονόπετο τρίκουμπο (κουμπώνει μόνο το μεσαίο), με γιλέκο. Sartoria Martinenghi, Venezia 1920.

Επτά σακάκια

Επτά σακάκια. Μπλέιζερ ασφαλώς· δύο: ένα μεσαίου βάρους κι ένα ελαφρό ( κουμπιά ασημένια σκέτα ή μπλε κοκκάλινα, όχι χρυσά και θυρεοί, πλίιζ!).

Ενα καφέ θερμό σκούρο κι ένα καφέ φωτεινό, Merinos superfine συν ολίγο κασμίρ ― σε διακριτικό σχέδιο της αρεσκείας σας: ψαροκόκκαλο, λεπτό πιε ντε πουλ, ντόνεγκαλ, πτι καρρώ, συνδυασμοί τους.

Ενα γκρι αναλόγων προδιαγραφών.

Ενα βελούδινο ή βελούρ ανθρακί-μαύρο.

Και τελευταίο, ένας μπαλαντέρ του γούστου σας: Ενα λαδί, κυπαρισσί ή μπλε, σε σχέδιο ανάλογο των καφέ.

Gabrielle D’Annunzio, σταυρωτό εξάκουμπο (6Χ2). Sartoria Belloni, Milano 1930.

Επτά παντελόνια

Επτά παντελόνια: Δύο γκρι σκούρα (φανέλα, κασμιροφανέλα ραζέ), καστανό βαθύ κασμιροφανέλα ραζέ, μπλε nuit και κυπαρισσί γκαμπαρντίνα, κοτλέ ξανθό σκούρο, κοτλέ καστανό βαθύ. Επικουρούν τα κλασικά τζιν.

Το μακρύ και καυτό καλοκαίρι, δύο κοστούμια είναι υπεραρκετά για πολλά πολλά χρόνια· ένα λινό κι ένα βαμβακερό γκαμπαρντίνα, χρώματος από εκρού-άμμου έως χακί-λαδί. Και ανάλογα πανταλόνια, λινά και βαμβακερά, φορεμένα με πουκάμισα μακρυμάνικα κυρίως.

Τέλος.

Gabrielle D’Annunzio, καλοκαιρινό κοστούμι με γιλέκο· μονόπετο, χωρίς κουμπιά! Sartoria Cellerini, Firenze 1910.

---

Διλήμματα

• Δύο ή τρία κουμπιά στο σακάκι; Ο,τι σας πάει. Δείτε τον καθρέφτη.

• Ενα ή δύο ανοίγματα στο σακάκι πίσω; Πιο ευρωπαϊκά τα δύο, στρώνουν καλύτερα. Και το ένα καλό είναι.

• Παντελόνι ίσιο ή με πιέτες; Οι διπλές πιέτες «χαρίζουν» στο σώμα.

• Τι πουκάμισο, ποια γραβάτα ταιριάζει; Προτιμήστε μονόχρωμα πουκάμισα και ήσυχους συνδυασμούς. Ας πούμε, όχι καρώ με καρώ. Αρχίστε απ’ τα σίγουρα, σταντάρετε μερικούς συνδυασμούς της αρεσκείας σας, και ακολούθως πειραματιστείτε.

• Κοστούμι χωρίς γραβάτα; Βεβαίως. Αλλά πουκάμισο με μανικετόκουμπα και μαντιλάκι στην τσέπη του σακκακιού.

Advertisement