Το φλογερό ελληνικό καλοκαίρι αποδιοργανώνει τα στυλ και τα ντυσίματα, μουλιάζει τα μυαλά, αποχαλινώνει τα ορμέμφυτα του kitsch. Δεν είναι κακό, μια στις τόσες να αφηνόμαστε χαλαροί στον κατακλυσμό του kitsch, μα προσοχή, να είμαστε χαλαροί και εν επιγνώσει της παρεκτροπής, η οποία παρεκτροπή είναι προσωρινή· όχι να θεωρούμε ότι αυτή είναι η φυσική τάξη πραγμάτων.
Στις διακοπές λοιπόν, αποτινάσσουμε τις αστικές συνήθειες του χειμώνα, επιστρέφουμε στον ευγενή άγριο που έχουμε μέσα μας. Αφήνουμε τα γένια να μακρύνουν, απαλλασσόμαστε από τον καθημερινό αγώνα του ξυρίσματος και του grooming. Κουρεύουμε τα μαλλιά πολύ κοντά, βουρτσάκι, ελαχιστοποιώντας έτσι τις ανάγκες λουσίματος και χτενίσματος. Το προκύπτον θερινό λουκ είναι μαλλί και γένι περίπου ισομήκη: καταληκτικό macho λουκ Ρωμαίου λεγεωναρίου, βετεράνου εκατόνταρχου ας πούμε, all time classic.