H πρώτη εμπειρία μου με πραγματικό εσπρέσο σε πραγματικό καφενείο ήταν πριν από καμια τριανταριά χρόνια, στη μεγαλειώδη πλατεία Ρεπούμπλικα της Φλωρεντίας. Ηταν ένα ελαφρώς ομιχλώδες πρωινό, πολύ νωρίς· είχαμε μόλις φτάσει στην πόλη με το τρένο, αφήσαμε τα μπαγκάζια, και περπατήσαμε ώς την Πιάτσα ντελα Ρεπούμπλικα.
Δεν ήμουν εντελώς ανυποψίαστος, είχα δοκιμάσει καμπόσους εσπρέσο στο φημισμένο Μπραζίλιαν της οδού Βουκουρεστίου και κάτι που έμοιαζε με καπουτσίνο στου Παυλίδη, Βύσσης και Αιόλου. Αλλά μπαίνοντας εκείνο το πρωί στο Caffè Paszkowski, έπαθα πολιτισμικό σοκ. Δεν μπορούσα καν να παραγγείλω καφέ, είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα κοιτάζοντας τον υπέροχο μπουφέ, τις επιβλητικές αστραφτερές μηχανές, τους μπαρίστες με τα παπιγιόν και τις τεράστιες ποδιές που εκτελούσαν το περίτεχνο μπαλέτο τους μες στους ατμούς, και η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου καφέ μεθούσε. Ο ταμίας περίμενε υπομονετικά. Ψέλλισα “καπουτσίνο ε κορνέτο”, και μπήκα στη σειρά στον πάγκο.
Ηπια τρεις καφέδες κολλητά και βγήκα στον δρόμο. Απέναντι και γύρω στην πλατεία εντόπισα κι άλλους τέτοιους ναούς: Caffè Gilli, Caffè delle Giubbe Rosse. Δεν ήξερα τότε ότι πρόκειται περί ναών, το κατάλαβα με τα χρόνια. Μπήκα κι εκεί και κοινώνησα εν σειρά…
Εκτοτε όποτε βρίσκομαι στην Ιταλία, προσκυνάω τα καφέ, πίνω δεκάδες εσπρέσο σε ταπεινά μαγαζάκια και ιστορικά παλάτσα (θυμάμαι πάντα το Caffè Pedrocchi της Πάντοβα), έμαθα κάπως να ξεχωρίζω τα χαρμάνια του Βένετο-Τριέστε, της Ρώμης, της Νάπολης, του Μιλάνου, της Σικελίας, κυρίως κατάλαβα ότι ο εσπρέσο είναι γαστρονομική, αισθητική και πολιτιστική περιπέτεια. Γύρισα με μια μακινέτα Μόκα, για παρασκευή σπιτικού καφέ. Κι αναζητούσα αυτή τη γεύση, αυτή τουλάχιστον.
Πέρασαν πολλά χρόνια. Η Ελλάδα μπήκε στην κουλτούρα του εσπρέσο. Με ατέλειωτους πικρούς και καμένους καφέδες, με καπουτσίνο-σαπουνάδες, με κατακλυσμούς φρέντο-φραπέδες. Αλλά φτάσαμε κάπου. Σήμερα η Ελλάδα πρωταγωνιστεί, στο μέτρο των δυνατοτήτων της, στο Τρίτο Κύμα του Καφέ, με afficionados σαν τον Νίκο Ψωμά (Mokka) και τον Γιάνη Ταλούμη (Taf), με εισαγωγείς σαν τον Χρήστο Βεκράκο (Hausbrandt), βραβεύεται από διεθνείς οργανισμούς (Speciality Coffee Association of Europe), οι μπαρίστες της αναδεικνύονται παγκόσμιοι πρωταθλητές (Στέφανος Δοματιώτης, Χρήστος Λουκάκης κ.ά.), στήνονται εξαίρετα καφέ (Taf, Tailor Made, Yellow Cafe. Single Estate, Evergreen κ.ά.), απολαμβάνουμε speciality καφέδες, δηλαδή καφέδες διακεκριμένης ποιότητας και υψηλής βαθμολογίας για τους οποίους γνωρίζουμε ποικιλία φυτού, καλλιεργητή, τόπο προέλευσης, τρόπο επεξεργασίας, ημερομηνία καβουρδίσματος, γευστικό προφίλ.
Επιπλέον, εκατοντάδες παθιασμένοι εσπρεσομανείς εξοπλίζονται με μηχανές και μύλους άλεσης, με φρεσκοκαβουρδισμένους καφέδες speciality, και φτιάχνουν κορυφαίο εσπρέσο κατ΄οίκον! Νότια και Κεντρική Αμερική, Αφρική, Ασία, μικρά και μεγάλα κτήματα, προμηθεύουν γλυκόπιοτους, φρουτώδεις, σοκολατώδεις, ξινούτσικους, πολύπλοκους, περιπετειώδεις, ηδονικούς εσπρέσο. Δοκιμάστε τους στα σωστά καφενεία με τους σωστούς μπαρίστες, και συνεχίζουμε στο επόμενο…
Διευθύνσεις:
Τaf, Eμ. Μπενάκη 7, Aθήνα
Tailor Made, πλατεία Αγ. Ειρήνης 2, Αθήνα
Yellow Cafe, Λ. Μπέλου 12, Αμπελόκηποι (Μετρό Πανόρμου)
Single Estate, Σόλωνος 73
http://www.greekespresso.gr
http://www.cupoholics.com
Sartorial 